ได้เวลาเปลี่ยนโฟกัสแล้ว

“จิตใจของข้าเอ๋ย ไฉนเจ้าจึงฝ่ออยู่? ไฉนเจ้าจึงกระสับกระส่ายอยู่ภายใน? จงหวังในพระเจ้า เพราะข้าจะยกย่องพระองค์อีก ผู้ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอด ข้าแต่พระเจ้า จิตใจของข้าพระองค์ฝ่ออยู่ภายใน เพราะฉะนั้น ข้าพระองค์จึงระลึกถึงพระองค์ จากดินแดนแห่งแม่น้ำจอร์แดนและภูเขาเฮอร์โมน ตั้งแต่เนินมิซาร์” (สดุดี 42:5-6)

ฉันอยากชวนคุณให้เปลี่ยนแปลงการตัดพ้อของคุณด้วยคำสรรเสริญด้วยกัน คุณคงถามว่า ทำไมล่ะ? ก็เพราะพระคำของพระเจ้าตรัสว่า… “ถึงอย่างไร พระองค์ทรงเป็นองค์บริสุทธิ์ ผู้ประทับเหนือคำสรรเสริญของคนอิสราเอล”

(สดุดี 22:3)

1. พระเจ้าทรงสร้างบัลลังก์แห่งการสรรเสริญของเรา
2. พระเจ้าทรงครอบครองอยู่เมื่อเราสรรเสริญพระองค์
3. การสรรเสริญพระเจ้าจะเปลี่ยนความคิดจิตใจของเรา

“ข้าพเจ้าหวนคิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้ เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงมีความหวัง  ความรักมั่นคงของพระยาห์เวห์ไม่เคยหยุดยั้ง และพระกรุณาของพระองค์ไม่มีสิ้นสุด เป็นของใหม่ทุกเวลาเช้า ความเที่ยงตรงของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก” (เพลงคร่ำครวญ 3:21-23)

ดาวิดอาจยอมแพ้ต่อความท้อแท้ใจได้ ท่ามกลางปัญหาครอบครัวของเขา การต่อต้านของซาอูล รวมถึงอุบายและการเยาะเย้ยจากบรรดาศัตรูของเขา แต่ดาวิดรู้ว่า พระเจ้าทรงแสนดี เขาจึงเลือกที่จะเชื่อในความจริง จนกว่าทุกอย่างสำหรับชีวิตของเขาจะได้รับการเปิดเผยจนกระจ่าง

ดังนั้น ได้เวลาเปลี่ยนโฟกัสแล้ว ให้คุณเลือกที่จะสรรเสริญพระเจ้าแทนที่จะตัดพ้อ และคอยดูสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำ ขอบพระคุณพระองค์สำหรับทุกการช่วยกู้ของพระองค์ แล้วคุณจะไม่มีเวลาตัดพ้อใดๆอีกต่อไป

คุณสามารถขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับทุกการช่วยกู้ของพระองค์ด้วยการใช้เวลาสักครู่ในการนมัสการพระองค์ด้วยเสียงเพลง วันนี้ เรามาเปลี่ยนการตัดพ้อด้วยการสรรเสริญกันเถอะ

ข้าจึงสรรเสริญพระองค์ ตลอดทุกคืนวัน 
รักพระองค์ไม่เคยแปรผัน 
พระเมตตาดำรงนิรันดร์ 
ข้าจะป่าวร้องเป็นเพลง 
ด้วยสุดใจที่มีข้าร้องสรรเสริญพระนามพระเจ้า 
ข้าจะร้องเป็นเพลงบทใหม่ มอบแด่พระองค์